beş kilo şerbetli tatlı yemişim gibi bi fenalık geldi

bu film kalbimi çok acıtıyor galiba. bunun sebebi erika'nın kendi sırlarını ve zaaflarını aşkı uğruna dışa vurmak zorunda kalması; ama walter'da bunların tiksinti yaratması muhtemelen. annesiyle olan bütünleşmiş hayatı, bastırılmış duygularını müzikteki mükemmeliyetçiliğiyle örtme çabası.. isabelle huppert'ın dehşet oyunculuğu her saniyesi akla kazınır nitelikte. izleyin yahu

oradaymışım gibi.. tuhaftı çok tuhaf

bu filmi izlemem için mental olarak hazır olmam gerekti...
belki herkes için aynı vuruculukta değil bu film.. ama benim için kocaman bir ağlama seansıydı. ailesi küçük yaşta boşanıp, babasını sadece yaz tatillerinde görerek büyüyen, onu tanımaya çalışan bir çocuktum. filmden tek farkı benim babamla bu yaşlardan pek fotoğrafım, videom falan yok. o yüzden çok üzücü bir hediye aldım gibi oldu.. teşekkür ederim

"Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved"

izlerken O KADAR gerildim ki karnıma ağrılar girdi, nefesim daraldı.. inanılmazdı ya, uzun zamandır hiçbir filmden bütünüyle bu kadar etkilenmemiştim. içselleştirdiğim tüm korku suratıma tokat gibi çarpıldı ve kendime gelemedim. her şey çok doğru seçilmişti, müzikler de harikaydı. iyi ki sinemada izlemişim

bir noktada baya sıkıldım ya. son 45 dakikada falan tekrar yakaladı. yemek sahnesi bence filmin en güzel sahnesiydi, dünyanın sonu gelse ben de sevdiğim insanlarla yemek masasında olmak isterdim<33

gayda gibi bir enstrümanın on binli yıllara kadar dayanmış olması beni şoka soktu

herkes halloween süresince kasabayı terk etse şaşırır mıydı acaba

joseph gordon-levitt tüm film boyu yavru köpek enerjisi yaydı

yandı dertler bitti tasa ben kurbanım bu cambaza😜

bu masada tüm kadehler sizin şerefinize kalkar (dominic ve jenny)