4v291o

Watched on Thursday May 22, 2025.

2 ay sonra izlediğim ilk film ve çok güzeldi. 
FİLM İZLEME ALIŞKANLIĞIMI GERİ GETİRMEK İÇİN ÇABALAYACAĞIM TEŞEKKÜRLER.

kavganın rol olduğuna inanamıyorum

sıkıntıdan uyudum 🥰

Kadıköy Sineması W/Acopro (Eren)
uzak mesafe ilişkinin getirdiği kalp ağrısını yeniden hissettim. ilişkinin başlarını çok doğru anlatmış. ikiside çok güzeller.

sakın benim gibi yht de izlemeyin. sakın.

0 beklentiyle girdim hayatımı ve kararlarımı sorgulayarak çıktım. çizim yapmayı özledim, geçmişte bıraktığım hobilerimi özledim. genel olarak çok özendim. çizim yapma şevki getirdi. filmin sonu için kelimelerim kifayetsiz.

hayatın her anında yaptığımız en ufak şeyin nelerimize mâl olabileceğini hatırlattı. film genel olarak çok tatlıydı, yer yer güldüm. annemle beraber izledik o da beğendi. sonunda annem aaaayyyy yaaaa ayyyyyyyy ne güzelll yyyiiaaaa dedi. anneme katılıyorum.

dümdüz netflix filmi kıvamında. her şey öngörülebilirdi.

kıvanç’ın götü pek kuruydu

TARANTİNOM YİNE DÖKTÜRMÜŞ. KEŞKE DAHA ÖNCEDEN İZLESEYDİM. KESİNLİKLE 3 SAATİME DEĞDİ. çok keyifliydi ama babam her sahnede spoiler vermese yüz bin kat daha keyifli olabilirdi. adamların hepsi çok havalı.

korkunç bi anne

sanırım izlediğim ilk stop motion filmi ve keyfi bir başka oluyormuş. film genel olarak tam bir sanat eseri ve inanılmaz emek var.

kapitalizm eleştirisi ve aç gözlü insan tasviri gayet güzel kurgulanmış. farenin kadın tilkinin gençliğindeki hippie haline orospu damgası yapıştırması, son sahnede marketin yine o üç kardeşe ait olması, genel diyaloglar buna yerinde parmak basmış.

özünde vahşi olan tilkinin mevcut koşullara uyum sağlayabilmek ve hayatta kalabilmek adına kendini film boyunca yontması ve sonunda hep korkarak bahsettiği kurtla karşılaştığında geçen kendine kendine olan diyalogu çok manidar, çok epik.
mr. fox film boyunca vahşilikten bahsediyor, yerleşik hayat ona göre değil, özünü özlüyor. kurt fobisi de mr. fox'un vahşilikten korkan yanı, ne kadar özlese de artık korkuyor. artık kendinden uzak gördüğü bu yaşama imrenerek bakıyor. vahşi hayatın zor olduğunu çünkü özgürlüğün bir bedeli olduğunu biliyor. ve yapabileceği tek şey o özgürlüğe son bir kez gözyaşları içinde bakmak. 

-ne güzel bir yaratık

ne güzel bir metafor.
doğamızdan kaçmak kaçımızı memnun ediyor? kaçımız şu anki hayatımızı zorunluluktan yaşıyor? doğamızdan korksak da bir parçamız olduğunu biliyor ve onu doyasıya yaşayanlara hep imrenerek bakıyoruz. 

imgesi de, idesi de yerinde olan olağanüstü bir film, olağanüstü bir emek. teşekkürler wes anderson ve hayal dünyası.

çok çok çok çok çok güzeldi. HER ANLAMDA ORADA OLMAK İSTEDİM. çizimler çok güzel, kurgu çok tatlı, keşke totorom olsa. şöyle yeşillik görmeyeli o kadar zaman geçti ki şurada görünce bile huzur doldum. baba çocukları birine emanet ederken ya da çocukların gezmelerine izin verirken türkiyede yaşayan aklım nasıl izin veriyor diye düşünüp durdu. insanların birbirine bu kadar nazik ve düşünceli olması da totoro gibi bir evrenin olmasından daha ütopik geldi. gerçek filmlerden sonra araya şöyle bir animedir animasyondur sıkıştırmak gerekiyormuş. son olarak babanın çocuklarla donsuz küvete girmesi anime bile olsa rahatsız etti. yine de bu filmin gazıyla bi miyazaki dönmeyi düşünüyorum. 👍

akıcı, tatlış romcom. kate hudson dehhhhşet güzel.

çoğu yerinde hoplayarak izledim oldukça keyifliydi.

iyiydi

muhteşem bir filmdi ama e80 yüzünden tadım kaçtı 1 SAAT 40 DAKİKA OLDU YA.

ramona dehşet ötesi güzel olduğu için 2 puan verdim. onun haricinde yersiz ve sıkıcı.

doğrusu filmden ilk çıktığımda görselliğinin büyüleyiciliğiyle filme direkt 4.5-5’i var demiştim. gotik, karanlık atmosferi ve dönem filmi oluşuyla beni o an kendine bağladı ama üstüne biraz düşününce aslında abarttığım kadar iyi olmadığını anladım. birincisi film yersiz uzundu. hikayenin içinde anlamsız olaylar ve kişiler vardı. orijinalini izlemediğim için nasıl bilmiyorum ama bu kadarcık konu çok daha akıcı anlatılabilirdi. bir de kendinizi tam sahnenin korkusuna kaptırdığınız anlarda çat diye sahnelerin kesilmesi hoş değildi, korku çok daha ağır şekilde verilebilirdi. ikincisi vampirliğin romantize edilmeden aktarılmasını sevdim. böylelerine kesinlikle daha çok ihtiyacımız var. oyunculuklar kusursuz. orlok karakterine bayıldım, bu adam resmen freak villain olmak için yaratılmış. lily rose’da artık bu karakterden sonra eskisi kadar eleştirilmez diye düşünüyorum. son olarak bunun üstüne hala lighthouse’ı izlemezsem cidden ayıp olur.

estetiği, müzikleri, kıyafetleri çok hoş ama senaryo inanılmaz klişe ve sıkıcı. o kadar abartılacak bir şeyi yokmuş. kalite ve çekimler gereği yılını daha eski düşünmüştüm 2000 olması baya şaşırttı. sıkıldım ya cidden bitse de kurtulsam şundan dedim. neyini abarttılar hiç anlamadım.

her şeyden önce bu film çok güzel bi polisiye filmiymiş. her ne kadar aksiyon sahneleri aşırı sinir bozucu derecede aptal olsa da gizemi çok güzel kurmuşlar. asla tahmin edemediğim inanılmaz güzel bi twisti var. hatırladığım kadar işkence pornosu bir film değilmiş sanırım o biraz sonraki filmlerde işin içine giriyor. tüm film o ikonik müzik ne zaman giricek diye bekledim ve öyle bi yere saklamışlar öyle bir yerde giriyor ki tüylerim diken diken oldu bence sinema tarihinin en ikonik müziklerinden biridir. bence de oyle canim.

literally pulp fiction

abartı ya

ÖZGE YA PUAUAHHAHDNDNWŞSMXŞSÖWĞAKXPSKQĞSMXĞWKSPXMWŞWMDKWPWKLDLXLWLQJSKW

çok klişe konu ama ilgi çekici şekilde anlatılmış. hafiften rahatsız oldum. ikincisi izlenir.

nasıl da özlemişim favori evrenimi

This review may contain spoilers.

filmin ilk yarısı full sikiş sokuşken diğer yarısında oldukça eğlendim. oyunculuklar çok doğal. ikinci yarıda espriler, çocuğu bulana kadar dönen o salak ortam çok keyifliydi ama çocuğu bulduktan sonra sıkıcılaşmaya başladı. sonunda daha uçuk şeyler beklemiştim ama gerçekçi bir sonu olması hiç de fena olmamış. filmin konusuna hiç bakmadan girdim o yüzden başta netflix filmi mi izliyoruz diye sorgulamaktan kendimi alamadım. beğendim ama neden bu kadar abartıldığını da çözemedim. ayrıca filme gitmeden önce cem bu yıl izlediğim en iyi film derken substance’i daha izlememiştir diye düşünüyorum.

BU NEYDİ BÖYLE. iyi ki görsel efekt değil makyaj kullanmışlar. inanılmaz iğrendim, ağzım açık izledim. çok benlik bi filmdi. konusu, vermek istediği temel mesaj ve içindeki birçok gönderme. içerisinde çok fazla mesaj bulunduruyordu, üzerine konuşacak çok fazla şey var. ama demek istediğim tek şey iğrenmekten zevk aldım. gerçekten iğrenmekten zevk aldım. görsel olarak, konusal olarak beni oldukça tatmin etti. böyle yönetmenin, böyle senaristin, böyle makyözün ellerinden ve beyinlerinden öperim.

keşke sonunda tüm operayı izleseydik cidden koca bi iş bankası reklam filmi gibiydi

ortaokulda izleseydim muhtemelen favori filmim olurdu

erkek orospusu hikayesi ama cringeliğinden zevk aldım yalan yok

1 in aynısıydı. hatta ilkinden daha vasattı. beklentimi karşılamadı.

Watched on Wednesday October 9, 2024.

Watched on Saturday October 5, 2024.

neden bu zamana kadar izlememişim hiç
bilmiyorum. 2. si çıkmadan ilkini sinemada izlemek çok keyifliydi. 2. si müzikalmiş, müzikal
pek sevmem umarım batırmayıp güzel işleyebilmişlerdir. oyuncu müthiş, senaryo müthiş. konusunu bilmeden girdiğimden doğaüstü olaylar bekliyordum ama hiç o tarz toplara girmeden tamamen gerçekçi şekilde yazılmış olmasına bayıldım. joker harika bir karakter ve geçmişini çok güzel işlemişler. zorbalıklar, çocukluğu, yaşadığı her şey onu bugünkü joker yapmış. ne yaptıysa sonuna kadar haklıydı. yaptığı her şeyde sonuna kadar destek verdim. halkı galeyana getirip tetiklemesi ve son sahnede ilahlaştırılması da çok inceydi. doğduğundan beri istenmeyen, dışlanan bir adamın rastgele yaşadığı bir olay sonucu ilahlaştırılması çok epik. joker’in peşinden gelen anarşikler joker’in iç dünyasıydı aslında. joker en sonunda yapılan zorbalıklara dayanamadı ve insan öldürdü, peşinden gelenlerse kendilerine palyaço denildiğini duyup patladılar. filmin her detayına, her olayına bayıldım. sinematografisi de hoştu. özellikle o malum merdivende dans etme sahnesinde içim ürperdi. abartılması gereken bir film.

çok üzücü ama ağlatma konusunda abartıldığını düşünüyorum

inanılmaz zekice kurgulanmış. nope tarzında sinematografisi ve konusu güçlü ama işleyişini yavaş bekliyordum. beklentimi karşılamadı teşekkür ederim. başından sonuna kadar devamlı twistler ve yakalanması gereken şeyler vardı, o yüzden odağımı canlı tuttu. sinematografisi yine müthiş. özellikle içeri dal mı yer düş mü neydi hatırlamıyorum orada sanki ben oradaymışım gibi hissettim. AÇIK ARTTIRMA SAHNESİNDE DELRİDİM.

ne demek koca film one shot

PUAHAHQHWHWHWPSDJWŞMDDĞWMMWKFMWŞAMXÜWMQÜSVJWMĞWMCĞVKRÖWÜSJCÜWJWYQGQĞSMCĞWHQĞXND

kardeşim şu olayı artık meşrulaştırmayın yeter

annemi guldurdu ve aglatti

sinematografisi ve savas sahneleri muthisti. ilk filme gore daha cok maymun sahnesi olusu keyiflendirdi. insan sahneleri meeehh cunku. cok tahmin edilebilir ilerledi ama yine de heyecanliydi. canim sezarim hem evladim hem atam.

SEZAR BENİM EVLADIM. EVLADIM. EVLADIM.
keşke bizim memleketi sezar yönetse amk

izlemekten en keyif aldıklarım akıl hastalıklarının ele alındığı ya da beni uçuran filmlerdir. ensest, uyuşturucu bağımlısı, borderline gibi gibi birçok ağır ve travmatik konuyu işlerken bir yandan terapi de yapan uncomfort comfort film. 

angelina’nın oyunculuğu müthişti. sanırım gerçek hayatında da lisa’dan pek farkı olmadığından bu kadar iyi oynamış. winona tam bir susanna. o bakışlarının altında yatan masum, umut dolu hisleri inanılmaz güzel yansıtmış. daisy karakterinin güzelliğine ve bizzat karakterine de ayrı bayıldım. yer yer fight club’ı anımsatmadı değil. lisa tyler’a, susanna melek yüz’e benziyor. jared leto’nun iki filmde de aynı dönemde oynamış olması da cabası. 

her deli filminde olduğu gibi bunda da sorgulatılan şey: içeridekiler mi gerçek deli, dışarıdakiler mi? içeride ya da dışarıda olmanın bir farkı olmadığını; insanların birbirlerine karşı her türlü yalancı, her koşulda rol yapan ve gerçekler yüzlerine vurulunca bu durumdan bir şekilde ikrah duyduklarını ortaya koyan, her insanın özünde aynı olduğunu vurgulayan film, bana göre diğer türevlerine göre olan farklılığını tam olarak bu fikirlerde gösterdi. 

eskimemesinin temel sebebinin, karakterlerinin hala güncelliğini koruyabilmesinden geldiğini düşünüyorum. kült müdür? oldukça külttür. ayrıca müzikleri de çok hoştu. tam tam tam benlik filmdi bayıldım.🤌🏻🤌🏻

This review may contain spoilers.

birbirinden değerli iki değerli iki yorumum

sıkıldım mı sıkıldım. temposu yavaştı. düşmek değil çarpmak problem sahnesini tekrar tekrar izledim. biraz mal olduğumdan bu mu lan vurucu son dedim ama sonra film boyunca yaşanılanları tekrar aklımda canlandırdım ve o sözle her şeyin ne kadar bağlantılı olduğunu anladım. o söz çarptı beni direkt. sadece siyasi aptallıkları, koyunlukları değil tüm hayatı anlatan o söz. düştüğün süre boyunca her şey yolundadır, kendini avutursun; ama o son geldiğinde artık kendini avutacak bir şeyin yoktur, düşmüşsündür. bir ötesi yoktur. ya her şeyi silip yeniden başlaman gerekir ya da düştüğün yerde leşinin yenmesini beklemek zorundasındır. her şeyin sonu. sadece bir filmin değil her şeyin sonu. aslında filmin tarzı, anlatış şekli vesaire pek benlik olmasa da bu son aklımda filme dair çok şeyi değiştirdi. bir son, bir uyanış ve tüm çarelerin tükenişi.

erkek 🧍‍♂️erkek 🧍‍♂️ wooooaaa hrrr hav hav hav erkekler anarşist abi faşistim ben eoaaa miyav hav hr hr bra süper filmdi bence düzen yıkılsın bu düzen yıkılsın davullar çalınsın köleler uyansın silahlar yıkılsın bu düzen yıkılsın ❌❌❌😡😡 düşmesini değil kalkmasını bilecen bra ooo çarpmak problem hacı sorun değil düşmek değil -ortaokul dinci

bu kadar abartıya büyük beklentiyle girmiştim gereği yokmuş. klasik gençlik filmi tadında. filmin akıcılığı gayet güzel. muhtemelen lisenin başlarında ya da liseye başlamadan izleseydim bende çok daha farklı bir yeri olurdu. karakterler tam lise tiplemesi; gayi var, çekingeni var, gotiği var, düz kaşarlar var. tam lise. konusu da tatlıydı ama dediğim gibi o kadar abartılacak bir şeyini bulamadım. yine de izlenir.

dark knight’dan sonra en iyi nolan filmi. SİNEMATOGRAFİSİ YİNE MÜKEMMEL.

birbirinden apayrı 5 farklı elemanı bi araya toplayıp sonunu çok güzel bağlamışlar. sondaki hep beraber oturup travmalarından bahsetmeleri beni hüngür şakır ağlattı. dans sahnelerinde de ağladım?? genel olarak comfort filmler beni ağlatıyo. neyse çok tatlıydı. hangi filmi izleyeceğime karar veremediğim zamanlar tekrar tekrar izlenecek filmler listesine eklendi.

yüce yaradan her türlü türün muhafazakarlarından korusun. o ne boktan bir aileydi öyle ruhum daraldı.