Oyunculuklar çok iyidi filmde. Film duygusal olarak baya geçti bana. Hele ki ilk gördüğümüz karakterin gerginliği beni aldı. Adam hakkında hiçbir şey bilmesek bile bakışlarıyla konuşmasıyla hal hareketleriyle hiç de hoş bir küçüklük geçirmediğini anlayabiliyoruz. İlerleyen ilişkilerinde de aşırı doğal bir yapı var. İkili diyaloglar da çok içten, asla sırıtmıyor.

Filmin başında kameranın sadece belli bir noktalara odaklanması, iki arkadaşın seneler sonra birbiriyle ilk defa karşılaşıyor olmasından diye yorumladım. Karakterleri sadece birbirlerinin gözünden görüyoruz. Bir güvensizlik hakim, gözümüz sadece bir…

Atanan orman korucusu, atanan savcı ve şimdi de atanan hemşire. Bu yıl idealist memurların taşra savaşına tanıklık ediyor gibiyiz. Henüz ayın başındayız ama ayın sonunda nbc nin de yeni filmi bu çizgide olucak gibi gözüküyor. Karakterler değişiyor, mekanlar değişiyor ama tema aynı. Kiminin dili daha sert kimisi daha gergin kimisi ise geleceğe dair umutlarımızı ikilemlerde bırakıyor. Kar ve Ayı da ise daha sakin, yer yer gerilimin tırmandığı, arkada iki çift gözün sürekli bizi izlediği bir film olarak karşımıza çıkıyor. Merve Dizdar ve…

İzlediğim süre boyunca eleştirdiğim, yaşadığım ve hüzünlendiğim şeyleri ekranda görmek beni sevindirdi. Hissettiklerimi bir başkasının daha büyük kitlelere duyurmak amacında olunması hoşuma gitti. Söz konusu mahalle Göztepe ama aslında konu Kadıköy, İstanbul, Türkiye… Kentsel dönüşümün ülkemizde ne kadar umursamazca, kent estetiğinden yoksun, insan hayatına dokunan bir yanı olmadan yapıldığının bir kanıtı niteliğinde. Bir bina “kentsel dönüşüm” e girdiği zaman sadece bina dönüşmüyor. Kar etmek için yapılan fazladan katlara yeni insanlar taşınıyor, bu fazlalığın yarattığı araba kalabalığı ve trafiği sokağı daraltıyor.…

Filme duygusallık bakımından diyecek yok. İşlemesi de oynaması da oldukça güç bir film. Fakat ben senaryonun ilerleyişini çok tahmin edilebilir buldum ve bir sürprizle karşılaşamadım. Olmasını beklediğim her şey gerçekleşti. Sadece kafamda bir kaç soru işareti bıraktı.

Cennet gibi bir kasabaya gözlerimizi açıyoruz. Çiçek tarlalarında çocuklar koşturuyor. Kasabada keşke ben de yaşasam diyorsunuz. Renkler çok güzel. Samimi ve güzel bir arkadaşlığın insanların söylemleriyle nasıl değiştiğini ve bir felakete dönüştüğünü yavaşta yedirerek anlatıyor film. Gerçekten bulunduğumuz dünya çok acımasız. Toplumda bir…

Filmin konusunu okuduğumda Barda filmi tadında bir şey olacağını umarak gitmiştim. Film sonunda ise izlediklerime inanamayarak çıktım. Açıkçası bu film benim sınırlarımı zorladı. Görsel açıdan da psikolojik açıdan da kendimi gerçekten rahatsız hissettim. Filmin amacı da zaten seyirciye bu duyguları aktarmak. 

Yönetmenin burada bize vermek istediği, her gün gazetelerde “üçüncü sayfa” haberlerini okuduğumuzda yaşadığımız hissizliği yıkarak başka bir bakış açısı getirmek. Bunu fazlasıyla da başarıyor. İzleyenin bir daha aynı insan olmayacağı kanaatindeyim. 

Filmin tek planda çekilmiş olması muazzam bir olay.…