Filmin konusunu okuduğumda Barda filmi tadında bir şey olacağını umarak gitmiştim. Film sonunda ise izlediklerime inanamayarak çıktım. Açıkçası bu film benim sınırlarımı zorladı. Görsel açıdan da psikolojik açıdan da kendimi gerçekten rahatsız hissettim. Filmin amacı da zaten seyirciye bu duyguları aktarmak. 

Yönetmenin burada bize vermek istediği, her gün gazetelerde “üçüncü sayfa” haberlerini okuduğumuzda yaşadığımız hissizliği yıkarak başka bir bakış açısı getirmek. Bunu fazlasıyla da başarıyor. İzleyenin bir daha aynı insan olmayacağı kanaatindeyim. 

Filmin tek planda çekilmiş olması muazzam bir olay.…

Öncelikle bu film çok daha iyi bir afişi hak ediyor…

Bu filmden bir mini dizi çıkarmış. 180 dakika sanki ziplenmiş bir dizi izliyor izlenimi uyandırdı bende. Oldukça yoğun geçiyor film ve gerginliği her dakikasında hissediyorsunuz. Filmdeki her diyalog aslında insanlık tarihini değiştiren bir olay olarak karşımıza çıkıyor. Ders kitaplarında duyduğumuz kim varsa filmin bir yerinde kendini duyuruyor. 

Evet, film diyalog ağırlıklı bir film ancak bu diyaloglar oldukça akıcı. Zaman zaman takip etmesi zorlaşabiliyor bunun da sebebi filmde çok fazla karakter…

Atanan orman korucusu, atanan savcı ve şimdi de atanan hemşire. Bu yıl idealist memurların taşra savaşına tanıklık ediyor gibiyiz. Henüz ayın başındayız ama ayın sonunda nbc nin de yeni filmi bu çizgide olucak gibi gözüküyor. Karakterler değişiyor, mekanlar değişiyor ama tema aynı. Kiminin dili daha sert kimisi daha gergin kimisi ise geleceğe dair umutlarımızı ikilemlerde bırakıyor. Kar ve Ayı da ise daha sakin, yer yer gerilimin tırmandığı, arkada iki çift gözün sürekli bizi izlediği bir film olarak karşımıza çıkıyor. Merve Dizdar ve…

Bu film hakkında bir iki şey söylemeden duramıcam sanırım. Öncelikle bu filmin gerçekten de Karanlık Gece (dir. Özcan Alper) filmine ne kadar benzediği gerçeği beni şaşırttı. Karanlık Gece’yi Ankara Film Festivali kapsamında izlemiştim, yönetmeniyle sonrasından söyleşisi olmuştu. Yönetmen bu iki filmdeki benzerliğin farkında olduğunu dile getirmiş, Emin Alper ile de bu durumun bilincinde olduklarını ifade etmişti. Aynı konudan iki farklı yönetmen iki farklı film çıkarabilir sözünü bu iki filmde çok iyi görüyoruz.

Kurak Günler ağaçsız bir Karanlık Gece misaliydi. Bozkırın…

Oyunculuklar çok iyidi filmde. Film duygusal olarak baya geçti bana. Hele ki ilk gördüğümüz karakterin gerginliği beni aldı. Adam hakkında hiçbir şey bilmesek bile bakışlarıyla konuşmasıyla hal hareketleriyle hiç de hoş bir küçüklük geçirmediğini anlayabiliyoruz. İlerleyen ilişkilerinde de aşırı doğal bir yapı var. İkili diyaloglar da çok içten, asla sırıtmıyor.

Filmin başında kameranın sadece belli bir noktalara odaklanması, iki arkadaşın seneler sonra birbiriyle ilk defa karşılaşıyor olmasından diye yorumladım. Karakterleri sadece birbirlerinin gözünden görüyoruz. Bir güvensizlik hakim, gözümüz sadece bir…