Filme duygusallık bakımından diyecek yok. İşlemesi de oynaması da oldukça güç bir film. Fakat ben senaryonun ilerleyişini çok tahmin edilebilir buldum ve bir sürprizle karşılaşamadım. Olmasını beklediğim her şey gerçekleşti. Sadece kafamda bir kaç soru işareti bıraktı.

Cennet gibi bir kasabaya gözlerimizi açıyoruz. Çiçek tarlalarında çocuklar koşturuyor. Kasabada keşke ben de yaşasam diyorsunuz. Renkler çok güzel. Samimi ve güzel bir arkadaşlığın insanların söylemleriyle nasıl değiştiğini ve bir felakete dönüştüğünü yavaşta yedirerek anlatıyor film. Gerçekten bulunduğumuz dünya çok acımasız. Toplumda bir yer edinebilmek için çoğunluğun söylemlerine uymak zorunda hissetmemiz ve bizi biz yapan farklılıklarımızı köreltmeye çalışmamız çok kötü bir durum. Maalesef ki bu fazlasıyla yaşanan bir sorun ve film bunu iyi işliyor. Oyunculuklar da kesinlikle harikaydı. Başyapıt diyemeyeceğim bu film yine de izlenmeye değer bir eser. Özellikle kırmızı odada geçen resim sahnesi, ve finale yaklaşırkenki sahneler çok güzeldi.