Voav. Kiyarüstemi'nin aşk hakkında söylediklerini kaşlarımı çatarak okumuştum. Aslı gibi kalsın istediğim ilişkilerim yabancılaşarak bittiğinde ve fotoğraflarımıza tanıyamayarak baktığımda haklı olduğunu söyleyebilirdim. Bir imgeye, yansımaya, arzuya aşık olduğumuz ve yanıldığımızı fark ettiğimiz doğru; aşık olduğumuzda her şeyin biricik, tek, kopyalanamaz olduğunu zannettiğimiz de. Ama Kiyarüstemi'ye ve filmine katılmadığım bir nokta var ki, "anlaşmayı başardığımızda, birini gerçekten anladığımızda, aşk da sona erer." Aşk kişi elde edildiğinde(?) bitiyor, ardındaki gerçek fark edildiğinde değil. İllüzyona kapılmadan, anladıktan sonra seven couples win.

Filmdeki hınzır…