I'm Still Here with a Penguin version.

Yöresel öğelerle bezeli Elia Suleiman tarzında gündüz geçen bir After Hours denemesi. Gücünü insan doğasının tuhaflığından ve çekilen coğrafyanın doğallığından alıyor. Ancak filmin senaryosu skeçleşerek geçici bir keyiften öteye gidemiyor.

Geliştirilemeyen fikirlerle dolu skeçler üzerinden ilerleyen bir film karşımıza çıkıyor. Ancak uzatılan sahneler ve varlığına anlam verilemeyen karakterlerin bir manası yok. Her anlamda kopuk ve yapay bir iş ortaya çıkmış. Filmin Macar kara mizahını andıran dünyası işlemiyor.

Açıkçası üç karakterine tek tek kısa bölümler halinde mini bir dizi tasarlasalar, belki melankolik ve absürt bir dizi olarak kabullenmemiz mümkündü.

Charlie Kaufman'ın bir kağıda müsvedde olarak karalayıp, sonra çok saçmadım diye buruşturduğu kağıt parçası gibi.