filmi izledikten sonra canımın en çok çektiği şeyler,
1- tacizci sürücüleri pataklamak (gerçekten çok güzel dövdü)
…

(relatively) deep random convos core is the best

felaket, şiddet, nefret, acı, çaresizlik hepsi bu kadar iç içe ve en saf halindeyken anlatım nasıl bu kadar masalsı geldi anlamadım. belki rüyalardandır, belki müziğin güzel kullanılışındandır, belki de her şeye rağmen devam etme isteğinin her karakterde bir karşılığı olmasındandır.
hiç unutamayacağım bir sürü sahne verdi bana, izlemek için iyi ki bu kadar beklemişim.

I enjoyed seeing their serious af faces while they said funny things.