sinefiln't 🦖

ankara küçük yer.
bu film bana fazlasıyla milli kütüphane metro durağının ucundaki turuncu direği ve tandoğandan beşevlere giden o ağaçlı yolu hatırlattı.
bir de kurbağalı mum ve tütsülüğü.
"bir zamanlar annemle babamın aşık olduğu yollarda şimdi ben de aşık olduğum kızla yürüyorum."
biz de babamla baş başa çok tatile çıkmışızdır. 11 yaşımdayken de çıkmıştık. 10. dakikadan itibaren o çeşme tatiline ışınlandım ve göz yaşlarımı tutamadım. ve sophie'nin heyecanlandığı o küçük şey, ailesinin tekrar evleneceği düşüncesi, bir zamanlar beni de çok heyecanlandırıyordu.
eminim herkes bu filmde kendisine bir pay bulmuştur. ama bilmiyorum bu film bana bir ayrı dokundu. her bir sahnesini ve filmin anlatmak isteği duyguları zaten yaşamış gibiydim. her bir sahnede babamı ve kendimi gördüm. her şey ama her şey gözümün önünden…