Çok "okey" bir filmden biraz fazlası olmuş ThundervengerZ. Beğendim ve sıkılmadan aktı gitti. B ve C seviye yan karakterleri A seviyesine uygun gösterilme işi hiç fena gitmediği gibi biraz da klişelikleri beraberinde getirse de, bu durumu MCU'da pek görmediğimiz için oldukça ilgimi çekti. Yıllardır görmek istediğimiz hareketler. Sentry'nin geleceği ise tam bir muamma olsa da "NEREYE GİDİYOR BU MCU'DAN --> ÖZLEMİŞİZ BE BU MCU TADINI" dönemine son birkaç yapımdır resmen girmiş bulunuyoruz. Doomsday ve Secret Wars tam bir acele iş…

Vay be tam tamına 23 koca yıl...

İlk kahramanım, ilk Örümcek-Adamım. Belki de şu anda olduğum kişinin temel yapı taşlarından birisi olan Tobey'nin ilk Spider-Man filmini hayatımda ilk kez beyaz perdede izleme şansım oldu. Hem de koca salonda bir tek ben vardım. Küçük bir çocuk gibi sevinirken, filmin ne kadar iyi ve yaşlanmadığına bir kere daha şahit oldum. Sanırım her 10-15 dakikada bir "ne kadar iyi film yaa" derken yakaladım kendimi. Eşsiz duygular gün yüzüne çıktığında geçmişin değerinin ne kadar…

“15-20 dakika şarıl şarıl ağladım.”

Önceki Spider-Man filmlerinden birçok tanıdık kötü karakteri tekrardan günümüze getirerek nostajiyi modernleştirerek kullanma çabasında olan bir film ile karşı karşıyayız. Sırf bu yüzden bile izlerken çok duygusal bir film haline bürünmüş No Way Home. Öte yandan Tom Holland'ın en iyi oyunculuğunu etkili bir biçimde görüyoruz. İlk gözüktüğü Civil War filminden bugüne kadar %100 içime sinmeyen ama yakın gelecekte çok seveceğim bir hali alacağına eminim diye düşündüğüm Tom'un Ağ kafası bu filmle beraber beni de daha…