4v291o

Class 2: bu amk okulunda bi tane yetişkin yok mu kardeşim. Bi de neden bu kadar bayıldı herkes anlamadım çok mid, ama akıcı olduğu için izlenir

Baya sürükleyici ve düşündürücüydü. Her bölüm içine alarak devam ediyor, oyunculuklar da çok iyiydi. Ölüm, hayat, pişmanlık, umut, aile gibi kavramlar üzerinde düşünmeye itiyo izlerken. Kendinizden muhakkak bi şeyler bulacağınız bi senaryosu var

Neden istediğim hiç bi çift olmuyo. Sevgili olmalarından sonra cringe komasına girdim zaten💀 ayrıca hiç inandırıcı bi çift de değilsiniz. Son olarak da Du-sik’e bi lafım var; bin işin ucundan tutacağına bir işin sonunu getir

Woo young-woo, düz de okunsa tersten de okunsa Woo young woo.
Her bölüm farklı dava işlenmesi güzel ve sürükleyici olmuş dahilik teması biraz klişe olsa da zevkli izletiyor. Karakterler arası çatışmalar da güzel işlenmiş ve hepsi çok tatlıydı. Bi kaç sezonu daha olsa sıkmadan izletirdi. 2. Sezon çıksın
AYRICA TÜM DİZİ BOYUNCA CANIM GİMBAP ÇEKTİ

İntihar etmen guzum

İyi bi bm bölümü gibiydi konusu güzel ve sürükleyici ama yeni bi film olmasına şaşırdım eski bi yapım gibi duruyor. Potansiyeli filme göre daha yüksek daha ters köşe ve iyi bi iş çıkabilirmiş ortaya

Ters köşeler yapması akıcı ilerlemesini sağladı, izlenebilir. Karakterler 2011den fırlamışcasına irite ediciydi ve oyunculuklar da ucuz bi cast seçimi gibi. Geneli fena değil

Mükemmel bi diziydi. Gözyaşı pınarlarım kurudu. Her bölüm ağlattı, güldürdü, üzdü, sevindirdi ama hepsini o kadar dolu dolu yaşattı ki. Birebir hayatı izletti, insanın ömrü boyunca, hatta kuşaklar boyunca başına gelebilecek her şeyi iyisiyle kötüsüyle ve derinden hissettirerek yansıttı. 
Ne kadar uzak tarihlerden, uzak bi coğrafyadan olsa da bi o kadar da içimizden bi hikaye. İnsan olmayı, aile olmayı anlatıyor.

Dizi hakkındaki bi videoda “not villains, just life” dendiğini görmüştüm, gerçekten ne bi eksik ne bi fazla. Hayat bize ne veriyorsa onu gösteriyor. Öyle olağanüstü mucizeler falan olup durmuyo, insanın en dibe vurduğu anları da tüm gerçekçiliğiyle yansıtıyor. Zaman zaman hayal kırıklıkları zaman zaman sevinçler, acılar dolu. Gerçekleşmeyen hayaller de var umut duyulan gelecek ve gurur duyulan bugünler de.

Dizinin üstünde durduğu konular ve verdiği mesajlar da çok değerli. Olay örgüsünde az çok empati yapabileceğiniz kısımlar varsa, hele de benzer hayatlar yaşadıysanız kendinizden bi şeyler bulmamanız imkansız. Hayat boyu yaşanan zorlukları ve bu zorlukların kuşaklar arası evrilerek biçim değiştirmesini, ama yine de aynı yükü omuzlarınıza bindirmesini pat küt suratınıza vuruyo. Bu yük kiminde karın tokluğuna hayatını idame ettirmeye çalışmakken kiminde çocuklarının geleceği ve bağımsızlığı için endişe etmek, kiminde ise size bağlanan umutların yükünü psikolojik olarak çekmek, sizin için yapılan fedakarlıklar ve iyilikler altında ezilmek. 

Diyaloglar öyle güzel ve incelikli işlenmiş ki en sıradan ve gündelik olanlar bile ağlatıyor, başka yapımlarda görsem belki asla ağlamam diyeceğim basit sahneler bile sürekli göz doldurdu.Her karaktere uzun zamandır tanışıksınız gibi içten bi yakınlık duyuyosunuz. Karakterlerin bi mimiğinden, bi hareketinden sanki onu yıllardır tanıyormuş gibi hislenip, onun adına sevinip üzülebiliyosunuz. Bi kaç kuşak aileyi izlemek sizi aileden birinden fazlası yapıyo sanki.

 Bu hislerde oyuncuların etkisi de inanılmaz büyük. IU ve Park Bogum muazzam oynamış. Bu kadar hayran bıraktıracak bi oyunculuk beklememiştim. En ufak hareketleri bile sahnenin tüm duygusunu geçiriyor izleyice. +1 fan kazandı ikisi de. Yan karakterlerden figüranlara hatta çocuk oyunculara kadar hepsi çok profesyoneldi. Ekrandan sahnelerin içine giresim geldi.

Çok fazla zaman ve mekan geçişleri olsa da akıcılığından asla bi şey kaybetmeden ilerliyo hikaye. Karakter sayısı da fazla ama o da aynı şekilde rahatsız etmiyor.
Dizinin daha yarısında biteceği için üzülmeye başladım, biter bitmez de tekrar başlamayı düşündüm ama bu kadar üzüldükten sonra cesaret de edemedim pek.

Özetle uzun zamandır bu kadar etkileyici bi şey izlememiştim. İnsanın her zerresini ve duygusunu harekete geçiren bi yapım olmuş.

Kimi sevsem kimden nefret etsem bilemediğim dizi.

İlk yarısının gereksizliği kadar ikinci yarısı eğlenceli ve sürükleyiciydi. Bi yerden sonra durum komedisine dönüp dramla beraber ilerlemesi hoşuma gitti. Ama başı gereksiz uzatılmış ve amaçsız sahnelerle dolu yani biraz sakız etmişler. 
Genel olarak filmde bi amaçsızlık sezdim, yani bi kaç oyuncu sahnede doğaçlama bi performans sergilese böyle bi hikaye olurdu heralde, giriş gelişme sonuç hem zayıf hem bi boşluk üstünde ilerliyor anlatabildim mi bilmiyorum. Ee izledik şimdi noldu diyeceğim bi film. Oyunculuklar iyiydi ve geçirmek istenen her duyguyu güzelce yansıtabilmiş herkes. 
Öyle ahım şahım bi alt metni mesajı falan da yok, ha yönetmenin amacı bu olmayabilir orasına bi şey diyemem. Genel olarak çerezlik

Queen ravennayı izliyodum ikide bir bi güçlü(!) kadın ve kısa boylu adamlar falan çıkıp durdu
Snow White and huntsman değil Queen Ravenna and Her Revenge yapıcaktınız bu filmi

Vizelerin bitmesi şerefine bal tadında, akıcıydı çerezlik izlenir

Korkmam diye başladığım sonunda dabbeye dönüşen film. Seyir zevki yüksekti ama film boyunca olay örgüsünde bi eksiklik olduğunu hissettim, o hissi de sondaki yüksek gerilimli çözümleme bitirdi. Toni Colette efsane oynamış. Tek başına performans sergilediği tüm sahneleri şov tadında

This review may contain spoilers.

Star olmak için anneni önce yakıp sonra da haşlamana gerek yoktu be pearl.
Şaka bi yana overrated af
Gidik kızlar bu filmde kendilerini buldukları için mi bu kadar hypelandı bilmiyorum ama son derece sıradan bi film. Yani çerezlik izlenir mi evet ama nesi bu kadar ortalığı kasıp kavurdu anlamadım
Mia baya güzel oynamış filme dair olumlu yorum yapabileceğim şeylerden biri bu, mitsye içini döktüğü sahne diyalog açısından güzeldi ama hikayenin öncesinde pearl karakteri çok yüzeysel işlendiği için ne diyalog geçti bana ne de karakterin iç çatışması. Bu kadar laf kalabalığındansa anlattıklarını filmin içine serpiştirilmiş sahneler şeklinde izlemeyi tercih ederdim. Derinlikli yaratılabilecek bi karakter ziyan edilmiş gibi. Anlattıklarına çok da inandırıp içine almıyor yani. Bi de sonda yazı akarken mianın yüzüne odaklı o uzun sahne tüm filmden falan güzeldi heralde, başa sarıp tekrar izlicem

Durağanlığı biraz daha kırılsa daha iyi olabilecek bi film. 17. Yüzyıl New Englandında geçmesi ve folklorik ögeler üstüne kurulu olması baştan beni çekmişti zaten, ki beklediğim gibi de sıkılmadan izledim. Ama bi tık daha hayret verici bi hikaye bekliyordum. 
Robert Eggers’ın diyaloglara kadar tüm tarihi içeriği gerçek kaynaklardan alması da filmi daha başarılı hale getirmiş , cadı mahkemeleri, cadılık hakkındaki anlatı ve metinler araştırarak oluşturmuş bi senaryo izlemek etkileyiciydi. 
Filmi açarken beklediğimiz o klasik, alışılmış modern dönem cadı anlatısı yerine cadılığı aslında dönemine çok uygun bağnaz bi aile üzerinden anlatması hem özgün hem de sıradışı olmuş. Ekranda sürekli fantastik faaliyetler yürüten cadılar değil de günlük hayatını yaşayan yoksul bi aile görüyoruz. Filmin ismi cadı olsa da bize cadıları değil cadıların ve cadılığın etkilediği bi aileyi izletiyo, bu da aslında daha gerçek bi hikaye izlediğimi hissettirdi bana.

Atmosferi büyüleyiciydi. Sahneler, kamera açıları ve kostümler kendine hayran bırakıyor. İlk 1 saat baya durağan ilerliyor ama görüntülerin güzelliği sayesinde sıkmadan izletiyor. Ha kalan kısmı da bi aksiyon filmi tadında sürükleyici değildi tabi ama ilk yarıya nazaran olayların gelişmesi daha merak uyandırarak izletti.

Karakterlerin film boyunca onca ürkütücü olay karşısında abartı korku ve tedirginlik tepkileri vermemeleri (verememeleri) de etkileyici olmuş, sanki yaşananların garipliğini ve korkunçluğunu izleyici olarak bi tek biz farkındaymışız gibi, hikaye boyunca onlar yerine biz hayrete düşüyoruz. 
Fakat film seyirciye üst düzey bi korku ve gerilim deneyimi yaşatmak istenerek mi çekilmiş bilmiyorum ama eğer öyleyse o konuda çok da başarılı olamamış. Yer yer hayrete düşsem de ürpertici bi havaya girmedim. Bi grup sıyırmış insanı sıradan bi şekilde izledim gibi.
İnsanların yoğun duygular yaşayan kişilerin duygularını paylaşırmış gibi rollenmeleri de güzeldi. 
Ha bi de korkunç ayinlere kurban gideceğini düşündüğüm tek kişinin aksine tek sağlam kalan olarak sonda sırıtması da bi ters köşe yaptı. Florence Pugh da döktürmüş yine.

Filmin pek de anlaşılmayan ve yalın ilerleyen genel hikaye kurgusunun altında yoğun bi alt metin ve felsefi açıklama bekledim, bi kaç inceleme videosu izleme sonucu sahnelere ve karakterlere daha anlamlı yaklaşabilsem de sandığım kadar derin değilmiş. İzlenilmesini öneririm ama bayılmadım açıkçası, beklentim daha yüksekti. Son olarak da her verileni niye yiyip içiyosunuz kardeşim ya.

Demi soyguna uğradı

This review may contain spoilers.

Eğlenceliydi. Sonda Nida şizofren çıkıcak ve hepsini kafasında kurmuş olucak diye korktum ama neyseki gerçekmiş o kıyamet kopunca bi sevindim 
ve şöyle çıtırından komik kişisel bi iblis… fena olmazdı

Şaka mıydı bu

İnanılmaz sıkıcı bi bölümdü. 1 saat 20 dakika çok yavaş bi tempoyla ilerliyo ve 15 dkya falan sığdırabilecekleri kurguyu nerdeyse 1 buçuk saate uzatmışlar. Yaşanacaklar zaten az çok baştan tahmin edilebiliyo bi noktada şaşırtmasını bekledim ama aynı monotonlukta ilerledi. Son an bi ucundan şaşırttı o da seyir zevkine etki etmiyor oraya gelene kadar havale geçirdim👎🏻👎🏻

This review may contain spoilers.

Sürükleyici güzel bi polisiye-gerilim tadında olmuş sıkılmadan izleniyor. Ama her sahne arası verdiği gizem ve gerilimi sonda karşılamadı bence bi ohaa dedirtmedi yani sonu. Çok da tatmin olmadım kafamda hala oturmayan yerler ve sahneler var biraz acele bitti

Bi de her şey iyi güzel de kardeşleri niye düzüştürdünüz aq ya

Kitabını okuduysanız biraz hayal kırıklığı bırakan bi film edebi ve felsefi alt metinleri çıkarılmış yerine başka ögeler konmuş gibi. Orijinal metninden alınan verim ortalama bi film izleyip geçmekle yer değiştirmiş. Bi babayiğit bunu yeniden sinemaya uyarlasın

Ne çektin be cassandra dediğim orphan robotik versiyonu. ayrıca œ david sen adam mısın ulan

70lerden hippiler, vampirler, hayaletler, cadılar ve kurtadamlar… 
artı hollywood starları

bu kadar gişe garantisi öge birleşip yine de bu filmi kurtaramamış, güzel kostümler ve karakterler hatrına 2 buçuktan 3

Sinematografisi harikaydı. gotik edebiyat eserlerinde ne hayal ediyosam onu verdi çingene ve rahibe sahneleri çok iyiydi, bazı sahneler ve orlok biraz fazla karikatürize edilmiş ama bi klasik uyarlaması olduğu için gözardı edilebilir. Ayrıca orlok yaşından başından utan be..

Watched on Monday January 27, 2025.

Watched on Monday January 27, 2025.